Sala miejsko-historyczna - Bodrogkerestur, miasteczko targowe

W latach 1517 i 1520 Bodrogkeresztúr jest wymieniany w rejestrach miejskich jako miasto rolnicze.

Zarejestrowane w 1517 i 1520 roku dokumenty określają Bodrogkerestur jako miasteczko targowe, których ludność przekroczyła Tokaje - w tym samym czasie mieszkańcy osady byli stale narażeni na walki turecko-austriacko-węgierskie. Na przykład w spisie z 1567 roku miasto zostało wymienione jako miejsce zniszczone przez Turków, i również wiadomo, że w 1604 roku cała ludność musiała ukrywać się przed austriackimi żołnierzami. Przy ostatniej okazji zaginęła również księga prawna miasta targowego, którą zarząd miasta odtworzył z pamięci w 1607 r.

W XVII wieku miasto posiadało prawo miecza, ale osada nigdy z niego nie skorzystała.

Bodrogkerestur od dawna słynął z krajowych targów. Cztery krajowe jarmarki osady odbywały się w dniach Macieja, Trójcy Świętej, Bartłomieja i Katarzyny i zwykle trwały 8-10 dni, nawet bywało. że14 dni. Kupcy z Wenecji, Wiednia, Pragi, Warszawy, Lwowa, Kijowa i Konstantynopola utrzymywali we wsi stałe magazyny, aby goście przybywających na targi mogli odpowiednio obsłużyć. W pierwszej połowie XVIII wieku na jarmarki regularnie przyjeżdżali żydowscy kupcy z Pesztu. Jednocześnie gmina miała prawo do prowadzenia rynku kilka dni w tygodniu.

Choć sława jarmarków stopniowo malała wraz z rozwojem okolicznych miejscowości, ale jeszcze w pierwszej połowie XX wieku odbywały się tu największe targi w całym regionie.

Korzystne dla targów i rynków było również to, że przez Bodrogkerestur przebiegał krajowy szlak handlowy Debreczyn - Tokaj - Koszyce. Związana z tym jest tradycja, że na zakręcie Lebuj między Bodrogkeresturem a Tokajem przebywali ci baciarzy, którzy atakowali kupców przewożących swoje towary.