Pomieszczenia piwniczne - Geologia, górnictwo

Górnictwo nabierało znaczenia w regionie winiarskim już w XIX wieku, ale prawdziwego znaczenia nabrało po epidemii filoksery, kiedy to wielu mieszkańców tokajskich wzgórz straciło swoje główne źródło utrzymania. Kamieniołomy były źródłem dochodów, ale doprowadziły też do wielu nieszczęść. Mimo że Borvdiék został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego, na niektórych obszarach, w tym na Bodrogkresztúr, nadal prowadzona jest działalność górnicza.

W okresie po epidemii filoksery kamieniołomy keresturskie były ważnym źródłem utrzymania dla mieszkańców osady, nawet jeśli robotnicy wykonywali trudną i często zagrażającą życiu pracę.

Pierwsza kopalnia została założona w 1806 roku, ale tutejsze kamienie były używane znacznie wcześniej - na przykład wydobywane tutaj kamienie znaleziono również w wykopaliskach zamku ziemnego Sabolcs i zgodnie z tradycją z tego kamienia zbudowano twierdzę Tokaj.
W 1822 roku dokonano inwentaryzacji trzech kopalń.
Podczas boomu gospodarczego, który poprzedził i nastąpił po Milenium, 10-12 tysięcy wagonów zostało przetransportowanych z Bodrogkerestur do wszystkich części kraju. W latach trzydziestych XX wieku przewieziono dwa tysiące wagonów z 8-10 kopalń na Wielką Nizinę i do największych miast kraju. Kamień ten został wykorzystany do budowy więzienia Sátoraljaújhely, które było wydobywane przez samych więźniów, fabrykę żelaza w Ózd, szkołę cywilną Tokaj, kolumnę mostu Tisza w Balsie i oczywiście wiele kościołów, szkół i domów mieszkalnych.
W 1926 roku powstała fabryka pod nazwą „Karpacki Przemysł Perlitowy”, która przetwarza „proszek kamienny” wydobywany w pobliskich górach. Zakład przetwarza wyekstrahowany surowy proszek kamienny poprzez kruszenie, suszenie, przesiewanie i przesiewanie na osiem gatunków, z których drobniejsze były używane do farb, pędzli, szczypiec, wazonów, a grubsze były doskonałe do wytwarzania przedmiotów betonopodobnych.